Armar 'La corte de Faraón' es una empresa, aún hoy, sumamente arriesgada y repleta de complicaciones escenográficas y vocales, porque -aunque lo parezca- no es una simple y frívola revista
Carlos Dominguez-Nieto supo arropar en todo momento a las voces y llevar de la mano a unos conjuntos inexpertos en sus respectivos cometidos, ofreciendo una lectura de gran belleza e indudable eficacia dramática
Puro teatro musical dentro del teatro musical (bueno, más bien de un tocador) el conseguido en este 'Cállate corazón', un vodevil o juguete escénico delicioso que quiere apelar a la emoción, cuyo fin último es hacernos rememorar los tesoros musicales de nuestro teatro lírico.
A explicação do grande sucesso de A casa da Tróia parece ter mais a ver com o ambiente compostelano que Lugin conseguiu descrever, precisamente, por focar as personagens no mundo musical e guitarrístico da Universidade.
Na década de 1870, já as orquestras de cordofones galegas estavam em funcionamento, por isso ao Lugin chegar à Galiza para estudar a carreira de Direito, tanto a formação da Tuna quanto o costume popular das serenatas eram práticas habituais na sociedade galega.
A investigação histórica sobre a guitarra deixa-nos aqui um exemplo de como a pesquisa musical é capaz de ilustrar processos sociais e políticos como, neste caso, a evolução do pensamento galeguista.Daí que seja imprescindível analisar e entender no seu contexto o papel da Casa da Tróia em favor da história da guitarra e da Galiza.
Los personajes se movieron como estatuas sin alma, trabajaron correctamente, pero sin mayor entusiasmo y en general algo perdidos.Sin aristas también dirigió Robin Ticciati, un director de orquesta talentoso pero aún poco experimentado en Wagner, que interpretó “de corrido” sin esos sforzando, pausas, o diferenciación cromática requeridos para dar vida a esta partitura
Si la elegancia y las hechuras con que reviste Lola Casariego a su Pepa o su Mari Pepa son ya de por sí una garantía de verosimilitud, su Manuela es quizá hoy por hoy su mejor y mayor composición teatral, tal es la elegancia y la distinción con que dota al personaje.
El violonchelista venezolano aborda, junto con la pianista Riko Higuma, obras de Astor Piazzola, Alberto Ginastera, Heitor Villa-Lobos, Julio César Oliva, Paquito D'Rivera, Aldemaro Romero y Simón Díaz.